Rasp Karol Józef (1837–1899), lekarz docent weterynarii UJ. Ur. 1 I w Krośnie, był synem Fryderyka, lekarza wojskowego.
Szkołę powszechną ukończył R. w Jaśle w r. 1847, gimnazjum w Krakowie w r 1855 i w t. r. rozpoczął studia medyczne na Wydziale Lekarskim UJ, stopień doktora medycyny uzyskał w r. 1862. Następnie od r. 1862 studiował weterynarię w Tierärztliche Hochschule w Wiedniu, gdzie otrzymał dyplom magistra nauk weterynaryjnych w r. 1865. W n. l. doskonalił się w praktyce weterynaryjnej w Wiedniu i odbywał naukowe wycieczki do stadnin węgierskich. W l. 1868–81 R. był z nominacji docentem weterynarii na Wydziale Lekarskim UJ i nauczycielem weterynarii (1868–9) w Szkole Rolniczej w Czernichowie. Równocześnie w l. 1868–71 był weterynarzem miejskim, w l. 1871–81 weterynarzem powiatowym w Krakowie. Łączenie tych stanowisk umożliwiało R-owi zaznajamianie studentów z praktyką weterynaryjną (UJ nie miał wtedy zakładu ani kliniki weterynaryjnej), ale z drugiej strony powodowało ciągłe wątpliwości ze strony władz uniwersyteckich i namiestnictwa we Lwowie, czy R. podoła wszystkim obowiązkom. R. nie przeprowadził oczekiwanego przez UJ przewodu habilitacyjnego i w r. 1881 odwołano go ze stanowiska docenta. Uniwersytet nie zrezygnował jednak z tej dyscypliny, obowiązkowej dla lekarzy powiatowych, tzw. fizyków, i poszukiwał jeszcze kilka lat odpowiedniego kandydata, którym okazał się Andrzej Walentowicz i on przywrócił dawniejszą Katedrę i Zakład Weterynarii UJ oraz uzyskał przy ul. Św. Jana osobny lokal na wykłady i ambulatorium. R., który zawsze kładł większy nacisk na praktykę przeniósł się do Rzeszowa, gdzie objął funkcję weterynarza powiatowego i sprawował ją do śmierci. Wraz z lekarzem weterynarii Jędrzejem Pacułą współdziałał w opracowaniu wydanego przez S. Janikowskiego, A. Kremera i J. Oettingera „Słowniczka wyrazów weterynarskich” (Kr. 1876). Zmarł nagle 23 X 1899 w Rzeszowie i tam został pochowany.
Brak informacji o stosunkach rodzinnych R-a.
Millak, Słown. lekarzy wet. (nieścisła data zgonu); – Brzozowski S., Studia rolnicze, leśne i weterynaryjne Polaków w Wiedniu od XVIII do XX wieku, W. 1967 s. 133, 182; Rakoczy R., Dzieje weterynarii w Uniwersytecie Jagiellońskim w latach 1850–1899, Studia i Mater. z Dziej. Nauki Pol., S. B, 1985 z. 32 s. 7–8 (nieścisła data zgonu); – Nekrologi z r. 1899: „Czas” nr z 26 X, „Przegl. Wet.” s. 308 (nieścisła data zgonu); – Arch. UJ: WL II 157, S II 448 c.
Stanisław Sroka